“Vandaag was een veelbewogen dag”.
Dat kon jij als klein kind zeggen. En met een glimlach denk ik nu terug aan jouw vroegwijze woorden.
Dat het vandaag een veelbewogen dag zou worden wist ik vanmorgen toen ik opstond nog niet.
Ik ging wandelen met onze hond Noor op een groot veld. De zon scheen schitterend over het wuivende gras en Noor rende er héérlijk in rond, achterna gezeten door haar eigen staart.
Als ik iets positiefs kan vinden in jouw dood is het de ongelooflijke realisatie van de vergankelijkheid van alles. Dat ieder moment ten volle geleefd mag worden want het komt nooit meer terug. Een ochtendwandeling in het zonovergoten veld krijgt hierdoor een enorme intensiteit.
Ik kan zo’n moment ervaren alsof ik het voor het eerst, en voor het laatst beleef. Ten volle. Volledig aanwezig in het moment.
Ik ben je dankbaar dat je me dat hebt laten zien.
Vanmiddag was ik te gast op de verjaardag van een lieve vriendin. Het was een heel speciale verjaardag want er trad een bekende zanger op in de huiskamer. Maarten, zo heet deze sympathieke man, zong onder meer het prachtige nummer: Fields of Gold geschreven door Sting.
Het nummer ontroerde mij zeer. Het bracht me terug naar gelukkige momenten die ik met jou beleefd heb en naar de ochtend in het veld.
Maarten vertelde dat het nummer Fields of Gold ook vertolkt is door Eva Cassidy. een zeer begnadigd zangeres die vroeg is overleden. Haar vertolking belichaamt voor mij de vergankelijkheid.
Een veelbewogen dag omdat ik vandaag zo goed kon ervaren dat de vergankelijkheid, de schoonheid en Liefde,
hand in hand gaan. Juist in het besef van eindigheid is er schoonheid en Liefde.
Krijgt het leven intensiteit.
liefs Mem
